Πρέπει να ρισκάρουμε. Δεν κατανοούμε πραγματικά το θαύμα της ζωής αν δεν αφήσουμε να συμβεί το απρόσμενο.
Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει, μαζί με τον ήλιο, μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατό ν' αλλάξει το καθετί που μας κάνει δυστυχισμένους. Κάθε μέρα προσποιούμαστε πως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι με το χθες και θα είναι ίδιο με το αύριο. Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή. Μπορεί να είναι κρυμμένη στο λεπτό που βάζουμε, το πρωί, το κλειδί στην κλειδαριά, μέσα στη σύντομη σιωπή που ακολουθεί το βραδινό φαγητό, μέσα σε χιλιάδες πράγματα που μας φαίνονται όλα ίδια. Αλλά αυτή η στιγμή υπάρχει, μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα.
Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση. Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει ν' αλλάξουμε, μας σπρώχνει να φύγουμε σε αναζήτηση ονείρων. Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι που δεν αφήνουν ίχνη. Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με περηφάνια και πίστη.
Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δεν γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο. Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θ΄ακούσει την καρδιά του να του λέει: "Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου; Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε ο Κύριος; Τα έθαψες βαθιά μέσα σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις; Τότε, αυτό σου απέμεινε: η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου".
Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα.
Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας Πάολο Κοέλιο (Paulo Coelho de Souza 25 Αυγούστου 1947), γράφει τον 1994 μια ερωτική ιστορία με πρωταγωνίστρια την Πιλάρ, μια γυναίκα που έχει καταφέρει να βάλει τη ζωή της σε μια τάξη και να ελέγξει ακόμα και τα αισθήματά της. Τη μέρα όμως που συναντάει και πάλι τον παιδικό της φίλο που είχαν χωριστεί πριν από έντεκα χρόνια, η ηρεμία που είχε καταφέρει να φτιάξει καταστρέφεται. Εκείνος από την άλλη μπαίνει στο δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα σε μια θρησκευτική ζωή γεμάτη θαύματα και στον έρωτα.
Σε αυτό το βιβλίο ο Κοέλιο περιγράφει την αγάπη ως το απόλυτο όπλο για να κυνηγήσεις αυτό που θέλεις να κάνεις πραγματικά στη ζωή σου, είτε αυτή είναι η αγάπη προς το συνάνθρωπό σου, είτε πρόκειται για την ερωτική αγάπη.
Όπως πάντα η μυστικιστική ατμόσφαιρά κυριαρχεί και αρκετά θρησκευτικά στοιχεία, κυρίως καθολικισμού, υπάρχουν ως υπόβαθρο της ιστορίας και πολλές φορές τείνουν να την συμπληρώσουν.
Σίγουρα είναι ένα μυθιστόρημα που ταιριάζει να το διαβάσει κανείς, τώρα που ανοίγει και ο καιρός, στην παραλία ή στη βεράντα, διότι διαβάζεται εύκολα και δεν κουράζει, αλλά συγχρόνως είναι συγκινητικό και αυτό που προσπαθεί είναι να σου περάσει το μήνυμα της αγάπης.
"Πνευματική δοκιμασία είναι πρώτα απ' όλα μια πρακτική δοκιμασία αγάπης."
Πηγές:
"Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα" Paylo Coelgo, εκδόσεις "ΛΙΒΑΝΗ"
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF
Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει, μαζί με τον ήλιο, μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατό ν' αλλάξει το καθετί που μας κάνει δυστυχισμένους. Κάθε μέρα προσποιούμαστε πως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι με το χθες και θα είναι ίδιο με το αύριο. Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή. Μπορεί να είναι κρυμμένη στο λεπτό που βάζουμε, το πρωί, το κλειδί στην κλειδαριά, μέσα στη σύντομη σιωπή που ακολουθεί το βραδινό φαγητό, μέσα σε χιλιάδες πράγματα που μας φαίνονται όλα ίδια. Αλλά αυτή η στιγμή υπάρχει, μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα.Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση. Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει ν' αλλάξουμε, μας σπρώχνει να φύγουμε σε αναζήτηση ονείρων. Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι που δεν αφήνουν ίχνη. Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με περηφάνια και πίστη.
Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δεν γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο. Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θ΄ακούσει την καρδιά του να του λέει: "Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου; Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε ο Κύριος; Τα έθαψες βαθιά μέσα σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις; Τότε, αυτό σου απέμεινε: η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου".
Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα.
Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας Πάολο Κοέλιο (Paulo Coelho de Souza 25 Αυγούστου 1947), γράφει τον 1994 μια ερωτική ιστορία με πρωταγωνίστρια την Πιλάρ, μια γυναίκα που έχει καταφέρει να βάλει τη ζωή της σε μια τάξη και να ελέγξει ακόμα και τα αισθήματά της. Τη μέρα όμως που συναντάει και πάλι τον παιδικό της φίλο που είχαν χωριστεί πριν από έντεκα χρόνια, η ηρεμία που είχε καταφέρει να φτιάξει καταστρέφεται. Εκείνος από την άλλη μπαίνει στο δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα σε μια θρησκευτική ζωή γεμάτη θαύματα και στον έρωτα.
Σε αυτό το βιβλίο ο Κοέλιο περιγράφει την αγάπη ως το απόλυτο όπλο για να κυνηγήσεις αυτό που θέλεις να κάνεις πραγματικά στη ζωή σου, είτε αυτή είναι η αγάπη προς το συνάνθρωπό σου, είτε πρόκειται για την ερωτική αγάπη.Όπως πάντα η μυστικιστική ατμόσφαιρά κυριαρχεί και αρκετά θρησκευτικά στοιχεία, κυρίως καθολικισμού, υπάρχουν ως υπόβαθρο της ιστορίας και πολλές φορές τείνουν να την συμπληρώσουν.
Σίγουρα είναι ένα μυθιστόρημα που ταιριάζει να το διαβάσει κανείς, τώρα που ανοίγει και ο καιρός, στην παραλία ή στη βεράντα, διότι διαβάζεται εύκολα και δεν κουράζει, αλλά συγχρόνως είναι συγκινητικό και αυτό που προσπαθεί είναι να σου περάσει το μήνυμα της αγάπης.
"Πνευματική δοκιμασία είναι πρώτα απ' όλα μια πρακτική δοκιμασία αγάπης."
Πηγές:
"Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα" Paylo Coelgo, εκδόσεις "ΛΙΒΑΝΗ"
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου