Ταξίδι στην Θεσσαλονίκη

 Επιτέλους μετά από πολύ καιρό επιστρέφω με ταξιδιωτικό κείμενο, οπού θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το ταξίδι μου στην όμορφη Θεσσαλονίκη, όπου και πήγα πρώτη φορά στη ζωή μου καιπραγματικά  άξιζε και σίγουρα θα ξαναπάω!

 Η Θεσσαλονίκη ή αλλιώς συμπρωτεύουσα ιδρύθηκε το 316/5 π.Χ. από τον στρατηγό Κάσανδρο και πήρε το όνομα της συζύγου του και ετεροθαλής αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Θεσσαλονίκης. Ετυμολογικά το όνομα είναι σύνθεση των λέξεων Θεσσαλών+Νίκη σε ανάμνηση της νλικης των Μακεδόνων και του Κοινού των Θεσσαλών εναντίον των Φερών. Από ελληνιστική πόλη πέρασε στα χέρια των Ρωμαίων, υπήρξε από τις πιο σπουδαίες πόλης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς, υπήρξε εβραϊκή κοινότητα, το 1912 εντάσσεται στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ενώ το 1922 μετά την Μικρασιτική καταστροφή υπήρξε η νέα πατρίδα για πολλούς πρόσυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο.

 Όλες αυτές οι κουλτούρες είναι αισθητές μέχρι και σήμερα και δίνουν ένα κοσμοπολίτικο χαρακτήρα στην πόλη, μια πόλη που είανι συγχρόνως δυτική και ανατολική, βαλκανική αλλά και έντονα ελληνική. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε η βάση πολιτικών κινήσεων και κινημάτων, ειδικά στη σύγχρονη ιστορία.

Μια ζωή την έχουμε

Μια ζωή την έχουμε και αν δεν την

γλεντήσουμε

τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντήζουμε

τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντήζουμε

Μες στον ψεύτικο ντουνιά

παίξτε μου διπλοπενιά

Μες στον ψεύτικο ντουνιά

παίξτε μου διπλοπενιά

και ο μήνας έχει εννιά

και ο μήνας έχει εννιά

Ο τελευταίος πειρασμός

 "Ανάλαφρο, δροσερό αγεράκι του Θεού φύσηξε και τον συνεπήρε. Απάνωθέ του περιπλοκάδιζαν ξεφουντωμένα τ' άστρ, ανθισμένος ο ουρανός, και κάτω, στη γης, άχνιζαν οι πέτρες, πυρωμένες ακόμα από τη λαύρα της μέρας, γης κι ουρανού βαθιά σιγή, καμωμένη από τις αιώνιες, πιο σιωπηλές κι από τη σιωπή, φωνές της νύχτας. Ησυχία, γλύκα, είχε σκεπάσει τα μάτια του ο Θεός, τον ήλιο, το φεγγάρι, κι αποκοιμήθηκε. Σκοτάδι, θα 'ταν μεσάνυχτα, κι εκεί που στοχάζουνταν, συνεπαρμένος, τι Παράδεισο είναι ετούτη, τι ερημιά! απότομα άλλαξε αγέρας, βάρυνε, δεν ήταν αγεράκι πια του Θεού, παρά λιπαρή, βαριόχνοτη βόχα, σα ν' ασκοφυσούσε μάχουνταν να κοιμηθεί, και να μην μπορεί, κάτω χαμηλά, μέσα σε θρασότοπους για σε ογρά βαρικά περιβόλια, ένα θεριό ή ένα χωρίο. Ο αγέρας είχε γίνει πηχτός, ανησυχαστικός, ανέβαιναν χλιαρές αναπνοές από ζώα, ανθρώπους και μαλλιαρά πνέματα, και μια δριμιά μυρωδιά από νιοξεφούρνιστο ψωμί κι από ξινόν ανθρώπινον ιδρώτα κι από δαφνόλαδο που αλείφουν οι γυναίκες τα μαλλιά τους."

Ένα Οδοιπορικό στην Κεφαλλονιά!

 Η γνώση δεν έρχεται μόνο από τα βιβλία, αλλά και από τις εμπειρίες που συλλέγει ο άνθρωπος και ίσως ο καλύτερος τρόπος για να το καταφέρεις αυτό είναι τα ταξίδια, πόσο μάλλον όταν αυτά γίνονται παρέα με καλούς φίλους. Έτσι καθώς πέρασε μια βδομάδα από το ταξίδι μου στην Κεφαλλονιά αποφάσισα να μοιραστώ αυτή την εμπειρία και ίσως να εμπνεύσω κάποιον κάποια στιγμή να επισκεφτεί αυτό το νησί του Ιονίου.

 Αν και Σεπτέμβρης, αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε τις τρεις πρώτες μέρες αυτού του μήνα (να μη ζήσουμε και την πολυκοσμία του Αυγούστου και συν ότι οι τιμές είναι πολύ καλύτερες!) έχοντας, λοιπόν, για συντροφιά δύο ακόμα φίλες μου επισκεφτήκαμε την Κεφαλλονιά (ή αλλιώς Κεφαλληνία), νησί του Ιονίου και το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα. Για την Κεφαλλονιά γίνεται ήδη αναφορά από τους αρχαίους χρόνους (κατοικείται από την Παλαιολιθική εποχή) με την σωστή ονομασία "Κεφαλληνία". Στα ομηρικά έπη η Κεφαλλονιά έχει τις ονομασίες "Δουλίχιον", "Σάμος" ή "Σάμη". Δυστυχώς έχει επικρατήσει η άποψη ότι το όνομα του νησιού προέρχεται από τον μυθικό ήρωα της Αττικής, Κέφαλο, αλλά το σωστό είναι πως η ονομασία προέρχεται από τους αρχαίους ορεσίβιους κατοίκους της, τους ομηρικούς "Κεφαλλήνες". Κατακτήθηκε και από τους Ρωμαίους, ενώ το μεσαίωνα αποτέλεσε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Νορμανδών, Ενετών και Οθωμανών μέχρι που το 1797 κατακτήθηκε από τη Βενετία. Ύστερα πέρασε για λίγο χρονικό διάστημα σε γαλλική κατοχή και τότε είναι που επηρεάστηκε από την Γαλλική Επανάσταση και ανέτρεψε το φεουδαρχικό καθεστώς. Τέλος πέρασε και στα χέρια των Βρετανών οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για την υποδομή του νησιού με αποτέλεσμα να αφήσουν πίσω τους πολλά έργα. Το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα, ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αρχικά ήταν υπό ιταλική κατοχή, ενώ το 1943 πέρασε σε γερμανική κατοχή. Έτσι αναπτύχθηκε έντονα το κίνημα της Αντίστασης από την ΕΑΜ, ενώ την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου έγιναν μάχες μεταξύ κυβερνητικών και ανταρτών. Τραγική στιγμή για την Κεφαλλονιά αποτέλεσε και ο καταστροφικός σεισμός του 1953, ενώ σήμερα αποτελεί ανεπτυγμένη περιοχή της Ελλάδας.

Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα

 Πρέπει να ρισκάρουμε. Δεν κατανοούμε πραγματικά το θαύμα της ζωής αν δεν αφήσουμε να συμβεί το απρόσμενο.
 Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει, μαζί με τον ήλιο, μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατό ν' αλλάξει το καθετί που μας κάνει δυστυχισμένους. Κάθε μέρα προσποιούμαστε πως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι με το χθες και θα είναι ίδιο με το αύριο. Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή. Μπορεί να είναι κρυμμένη στο λεπτό που βάζουμε, το πρωί, το κλειδί στην κλειδαριά, μέσα στη σύντομη σιωπή που ακολουθεί το βραδινό φαγητό, μέσα σε χιλιάδες πράγματα που μας φαίνονται όλα ίδια. Αλλά αυτή η στιγμή υπάρχει, μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα.
 Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση. Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει ν' αλλάξουμε, μας σπρώχνει να φύγουμε σε αναζήτηση ονείρων. Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι που δεν αφήνουν ίχνη. Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με περηφάνια και πίστη.
 Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δεν γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο. Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θ΄ακούσει την καρδιά του να του λέει: "Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου; Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε ο Κύριος; Τα έθαψες βαθιά μέσα σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις; Τότε, αυτό σου απέμεινε: η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου".
 Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα.

Casablanca

 14 Φλεβάρη η ημέρα των ερωτευμένων και όπως όλος ο κόσμος είπα να αφιερώσω αυτή τη μέρα στον άνθρωπο που αγαπάω και νοιάζομαι, σε μένα! Αποφάσισα να αφιερώσω χρόνο στον εαυτό μου και να ασχοληθώ μαζί του, όπως άλλωστε του αξίζει.

 Επομένως ένα από τα πράγματα που θα κάνω σήμερα είναι να γράψω στο πολυαγαπημένο μου Blog για μία από τις αγαπημένες μου ταινίες, την Casablanca. Ταινία κατάλληλη και για ζευγάρια, για χωρισμένους, για ερωτευμένους αλλά και για ανθρώπους που απλά τους αρέσει ο καλός κινηματογράφος. 

 Η Casablanca είναι από τις πιο γνωστές και κλασικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Ρομαντικό δράμα παραγωγής 1942, ωστόσο η γενική πρεμιέρα έγινε τον Ιανουάριο του 1943. Με διάρκεια 102 λεπτά , είναι βασισμένο στο θεατρικό έργο του Μάρεϊ Μπέρνετ και Τζόαν Άλισον "Everybody Comes to Rick's" (ατάκα που ακούγεται και στην ταινία), ενώ η σκηνοθεσία της ταινίας ανήκει στο Μάικλ Κερτίζ, έχοντας πρωταγωνιστές τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (που μεταξύ μας τώρα όλες οι γυναίκες έχουμε ερωτευθεί, ειδικά σε αυτή την ταινία). την Ίγκριτ Μπέργκμαν η οποία απλά είναι πανέμορφη και λαμπερή και τον Πολ Χένριντ εξίσου γοητευτικός.

 Η ταινία εκτυλίσσεται στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην γαλλοκρατούμενη Καζαμπλάνκα του Μαρόκο. Εκεί παρακολουθούμε το δίλημμα ενός Αμερικανού, του Ρικ που έχει να επιλέξει ανάμεσα στον έρωτα και την βοήθεια που μπορεί να προσφέρει για να ξεφύγει από το Γ' Ράιχ στον αντιστασιακό Τσεχοσλάβο, σύζυγο της αγαπημένης του. Η ιστορία λαμβάνει χώρα κυρίως στο μαγαζί του Ρικ, ένα μπαρ όπου μαζεύονται όλοι οι επιφανείς της Καζαμπλάνκα. 

 Η ταινία σε κρατάει σε μια αγωνία για το τι πρόκειται να συμβεί και σε παρασέρνει στον έρωτα των δύο πρωταγωνιστών ο οποίος παρουσιάζεται με τόσο όμορφο τρόπο, όπως μόνο το παλιό Hollywood ξέρει να τον παρουσιάζει και σου προσφέρει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα με τα χαρτομάντιλα να γεμίζουν τον τόπο. Συγχρόνως η ασπρόμαυρη φωτογραφία και η υπέροχη μουσική με επίκεντρο το τραγούδι "As Time Goes By" απογειώνουν την ταινία και προφανώς συντέλεσαν στην τεράστια επιτυχία.

 Η Casablanca είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, κάτι το οποίο οι παραγωγοί δεν περίμεναν, ωστόσο το κοινό τη λάτρεψε. Μάλιστα στα Όσκαρ έλαβε οκτώ υποψηφιότητες κερδίζοντας Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου.

 Όσοι δεν την έχετε δει είναι μια καλή ευκαιρία σήμερα να την απολαύσετε και όσοι την έχετε δει γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι μια ταινία που ποτέ δεν την βαριέσαι. Προσωπικά δεν θυμάμαι πόσες φορές την έχω δει άλλα κάθε φορά συγκινούμαι και βαριαναστενάζω.

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%BA%CE%B1_(%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1)

Η φάρμα των ζώων

Φωτεινά θα λάμπουν της Αγγλίας τα λιβάδια

Και τα νερά θα κυλούν σαν διαμάντια καθάρια 

Γλυκιά η αύρα που θα μας δροσίζει 

Τη μέρα που η λευτεριά θα μας αγγίζει.

Αυτή την άγια μέρα θα 'χουμε στα χείλη

Κι ας έρθει ο θάνατος πριν ν' ανατείλει.

Γελάδες, Άλογα, Χήνες και Ορνίθια,

τη λευτεριά την κατακτούν ατρόμητα στα στήθια.

Ζώα της Αγγλίας, ζώα της Ιρλανδίας,

Ζώα όλης της γης, και όλης της πανίδας,

Την προσοχή σας δώστε στο νέο το χαρμόσυνο.

Το μέλλον το λαμπρό, έρχεται ευφρόσυνο.

Αυτό το τραγούδι οδήγησε τα ζώα στην πιο μεγάλη έξαψη. Πριν καλά-καλά τελειώσει ο Στρατηγός, είχαν αρχίσει να το τραγουδούν κι αυτά. Ακόμη και τα πιο χαζά ζώα είχαν πιάσει το ρυθμό και λίγες λέξεις, ενώ τα πιο έξυπνα, όπως τα σκυλιά και τα γουρούνια, έμαθαν όλο το τραγούδι απ' έξω μέσα σε λίγα λεπτά. Και μετά, ύστερα από μερικές δοκιμές, όλη η φάρμα άρχισε να τραγουδάει τα "Ζώα της Αγγλίας" με ένα καταπληκτικό συγχρονισμό. Οι αγελάδες μουγκάνιζαν, τα σκυλιά αλυχτούσαν, τα πρόβατα βέλαζαν, τα άλογα χλιμίντριζαν, οι πάπιες έκρωζαν. Ήταν τόσο ευτυχισμένα με το τραγούδι τους που τραγουδούσαν πέντε φορές στη σειρά κι ίσως συνέχιζαν να το τραγουδούν όλη τη νύχτα, αν δεν τους διέκοπταν.