Για σήμερα τίποτα...

 Αυτές τις γιορτινές μέρες που είχα όρεξη να κάτσω στον καναπέ μου ήσυχα και ωραία με τα βιβλιαράκια μου και να διαβάζω με τις ώρες, δεν τα κατάφερα! Αρχικά πλησιάζει ο καιρός για εξεταστική, όχι ότι σκοτώνομαι στο διάβασμα, αλλά νιώθω τύψεις να πιάνω κάποιο βιβλίο στα χέρια μου και να ξέρω ότι δεν είναι της σχολής. Συγχρόνως δεν υπολόγισα ποτέ τον παράγοντα "συγγενείς". Ο κάθε Έλληνας καταλαβαίνει πως αυτές οι γιορτινές μέρες σημαίνει παρέλαση από συγγενολόι, που συνήθως αποτελείται από παππούδες, γιαγιάδες και παιδάκια που όλοι μαζί καταφέρνουν να κάνουν μεγαλύτερη φασαρία και από συναυλία...
 Και από την άλλη το βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου αυτή την εβδομάδα ήταν μια απογοήτευση οπότε δεν μπόρεσα να το τελειώσω. Ήταν το "Πρωτοχρονιάτικα και άλλα διηγήματα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Δεν φταίει το γεγονός ότι ήταν Παπαδιαμάντης, αλλά το ότι ήταν διασκευασμένο στη νεοελληνική και δεν παρουσίαζε το ίδιο αποτέλεσμα. Από εδώ βγαίνει και το συμπέρασμα ότι κάποια κείμενα είναι μεγάλο λάθος να τα διαβάζουμε στη νεοελληνική, καλύτερα να μην μπούμε στον κόπο να τα ξεκινήσουμε.
 Ελπίζω μέχρι την επόμενη εβδομάδα να τα έχω καταφέρει και να διαβάσω κάτι ολοκληρωμένα και να γράψω την άποψή μου πάνω σε ένα κείμενο...

Τρεις Αδελφές

ΒΕΡΣΙΝΙΝ
...Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πώς θα είναι η ζωή μετά από μας- ας πούμε σε διακόσια, τριακόσια χρόνια.
ΤΟΥΖΕΝΜΠΑΧ
 Αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο. Οι άνθρωποι που θα 'ρθουν ύστερα από μας θα πετούν με αερόστατα, θα φορούν διαφορετικά σακάκια, θα ανακαλύψουν ίσως μια έκτη αίσθηση και θα την αναπτύξουν. όμως η ζωή θα παραμένει ίδια: κοπιαστική, μυστηριώδης κι ευτυχισμένη. Μετά από χίλια χρόνια οι άνθρωποι θ' αναστενάζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο καθώς θα λένε: "Αχ, τι δύσκολη που είναι η ζωή!" μα θα φοβούνται ακριβώς όπως και σήμερα το θάνατο και δε θα θέλουν να πεθάνουν.
ΒΕΡΣΙΝΙΝ
 Δεν ξέρω πως να σας το πω. Εγώ πιστεύω πως τα πάντα πάνω στη γη θ' αλλάξουν σιγά σιγά. Αυτές οι αλλαγές άρχισαν ήδη να συντελούνται μπροστά στα μάτια μας. Σε διακόσια, τριακόσια ή και σε χίλια χρόνια -δεν έχει σημασία- θ' αρχίσει μια νέα ευτυχισμένη ζωή. Εμείς φυσικά δεν θα την απολαμβάνουμε, όμως ήδη ζούμε, εργαζόμαστε και υποφέρουμε γι' αυτήν, είμαστε οι δημιουργοί της! Αυτό και μόνο δίνει κάποιο νόημα στην ύπαρξή μας και αν θέλετε, αυτή είναι η ευτυχία μας.

 

Εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης το 1901

Είναι γιορτές...ώρα για βιβλία!

Τα Χριστούγεννα δεν είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές. Βασικά δεν μου αρέσουν, όλη αυτή η μανία κατανάλωσης, τα κιτς φωτάκια σε κάθε σπίτι και μαγαζί, το "νόημα" των γιορτών που μόλις σβήσουν τα φώτα εξαφανίζεται και όλες αυτές οι αμερικάνικες ταινίες, απλά δεν τα αντέχω (αν και στην Αστερούπολη Ιωαννίνων που πήγα ξεσάλωσα, αλλά μπορεί να έφταιγε και η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης).

 Βέβαια αυτές οι μέρες έχουν και τα θετικά τους, για την ακρίβεια δύο βασικά πράγματα. Πρώτον, ο έρωτας που ονομάζεται μελομακάρονα (πεθαίνω γι αυτά) και δεύτερον, υπάρχουν λίγες μέρες που είσαι ελεύθερος και μπορείς να κάτσεις σπίτι τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της ημέρας και να απολαύσεις τη ζεστασιά του σπιτιού (εάν υπάρχει βέβαια θέρμανση). 

 Σε αυτό το χρόνο που σου απομένει, μην τον σπαταλήσεις βλέποντας ταινίες στην τηλεόραση, έτσι και αλλιώς όλες ίδιες είναι, στο τέλος τα Χριστούγεννα σώζονται και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Κάτσε αναπαυτικά στον καναπέ σου, χουχούλιασε όμορφα όμορφα, πάρε ένα βιβλίο της αρεσκείας σου και απόλαυσέ το! Και για να γίνει ακόμα καλύτερο φτιάξε ένα μια κούπα καφέ , γεμάτη μέχρι πάνω και από δίπλα μια πιατέλα μελομακάρονα, απλά θα είναι απόλαυση. Για πιο βράδυ η τέλεια πρόταση κόκκινο ζεστό κρασί με κανέλα.

 Τώρα αν έχεις παιδάκια πάλι είναι ευκαιρία να περάσετε μαζί δημιουργικό χρόνο, μην τα αφήσεις μπροστά από μια τηλεόραση να βλέπουν όλη μέρα παιδικά. Άσε που με τις διαφημίσεις θα σου ζητάνε ότι υπάρχει σε παιχνίδι. Πάρε καλύτερα κάποιο παραμύθι, ίσως με χριστουγεννιάτικες ιστορίες, αλλά να προσέξεις να μην είναι πολύ συνηθισμένες ώστε να τους κεντρίσει την προσοχή και να καθίσουν ήσυχα, φτιάξε  ζεστή σοκολάτα και διαβάστε μαζί. Θα δεις που θα το χαρείτε και οι δύο πραγματικά. Έτσι θα μάθει το παιδί να εκτιμάει το διάβασμα και τα βιβλία και αν είσαι τυχερός να του γίνει μια όμορφη συνήθεια.

 Τέλος, επειδή όλοι, όσο και αν έχουμε περιορίσει τα έξοδά μας πάντα θα υπάρχουν άτομα που στις γιορτές θα τους παίρνουμε δώρα. Αν σε κάποιον αρέσουν τα βιβλία, τότε προτίμησε αυτήν την επιλογή δώρου, ίσως μια ποιητική συλλογή θα ήταν ότι πρέπει ή διαφορετικά και ένα πιάτο μελομακάρονα είναι μια εξαιρετική ιδέα!

                                                                                          Καλές Γιορτές!

Τα τρία μικρά λυκάκια

 Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι μόνο για μικρά παιδιά. Μπορώ να αναφέρω πολλά παραδείγματα γνωστών μου (μαζί και εγώ) που τρελαίνονται να ακούνε ή να διαβάζουν παραμύθια. Προσωπικά μου αρέσει πολύ να διαβάζω και ιδιαίτερα παραμύθια που δεν είναι κλασικά αλλά που έχουν κάτι καινούριο και είναι πλούσια σε φαντασία.