Φωτεινά θα λάμπουν της Αγγλίας τα λιβάδια
Και τα νερά θα κυλούν σαν διαμάντια καθάρια
Γλυκιά η αύρα που θα μας δροσίζει
Τη μέρα που η λευτεριά θα μας αγγίζει.
Αυτή την άγια μέρα θα 'χουμε στα χείλη
Κι ας έρθει ο θάνατος πριν ν' ανατείλει.
Γελάδες, Άλογα, Χήνες και Ορνίθια,
τη λευτεριά την κατακτούν ατρόμητα στα στήθια.
Ζώα της Αγγλίας, ζώα της Ιρλανδίας,
Ζώα όλης της γης, και όλης της πανίδας,
Την προσοχή σας δώστε στο νέο το χαρμόσυνο.
Το μέλλον το λαμπρό, έρχεται ευφρόσυνο.
Αυτό το τραγούδι οδήγησε τα ζώα στην πιο μεγάλη έξαψη. Πριν καλά-καλά τελειώσει ο Στρατηγός, είχαν αρχίσει να το τραγουδούν κι αυτά. Ακόμη και τα πιο χαζά ζώα είχαν πιάσει το ρυθμό και λίγες λέξεις, ενώ τα πιο έξυπνα, όπως τα σκυλιά και τα γουρούνια, έμαθαν όλο το τραγούδι απ' έξω μέσα σε λίγα λεπτά. Και μετά, ύστερα από μερικές δοκιμές, όλη η φάρμα άρχισε να τραγουδάει τα "Ζώα της Αγγλίας" με ένα καταπληκτικό συγχρονισμό. Οι αγελάδες μουγκάνιζαν, τα σκυλιά αλυχτούσαν, τα πρόβατα βέλαζαν, τα άλογα χλιμίντριζαν, οι πάπιες έκρωζαν. Ήταν τόσο ευτυχισμένα με το τραγούδι τους που τραγουδούσαν πέντε φορές στη σειρά κι ίσως συνέχιζαν να το τραγουδούν όλη τη νύχτα, αν δεν τους διέκοπταν.
